Levensverhaal Miep
Zo lang ik mij kan herinneren, was ik op zoek naar iets dat mijn leven compleet maakte. Mijn man en kinderen vulden natuurlijk een heel grote plaats, maar daarnaast bleef ik zoeken naar steeds iets anders, steeds iets nieuws, waarvan ik dacht dat, als ik nou net dat éne nog maar bezat of bereikte, ik dan alles had. Maar zoals mijn vader vroeger al zei: bezit is het einde van alle wensen. Als je het hebt, is het ineens niet meer zo belangrijk en ga je weer op zoek…
Ik heb veel gelezen, in verschillende richtingen gezocht en vond interessante zienswijzen, maar niets van dat alles vulde de leegte en de onrust die ik voelde.
Mijn zus en mijn zwager zijn al jaren christen en in mijn ogen hadden zij wel rust gevonden. Door te luisteren naar wat zij mij vertelden, ging ik zoeken naar Jezus. Ik ging christelijke lectuur lezen en stapte op de lentebeurs in Maastricht bij de bijbelstand naar binnen om te kijken of die nog interessante boeken hadden. Ze vonden het fijn dat ik zo enthousiast was, maar ik vertelde dat ik dat zelf niet zo ervoer. Ik miste nog steeds iets. Ze vroeg of ik naar de kerk ging en ik zei dat dat niet het geval was. Haar opmerking was: “Heb je nooit gehoord van het kooltje en het vuur ? Het kooltje heeft andere kooltjes nodig om warm te blijven. Als je het uit het vuur wegneemt en alleen legt, koelt het af. Misschien is het voor jou een goed idee om naar de kerk te gaan, zodat je met andere mensen over het geloof kunt spreken en met je vragen daar terecht kunt.”
Het heeft nog enkele maanden geduurd maar het uiteindelijke resultaat was het bezoek van mijn dochter Andrea en mij aan de kerk op mijn 50ste verjaardag op een pinksterzondag. Ik hoorde een preek over afwijzing die mij erg aansprak. Een aantal keren daarna hoorde ik een preek waar Paulus (een belangrijke zendeling in de Bijbel) terugkijkt op zijn leven en zich afvraagt:
Wat heb ik bereikt ? Ben ik tevreden ? Heb ik het geluk, waar ik op hoopte, ontvangen?
Iets in mij werd geraakt en ik wilde de kerkdiensten niet meer missen. Niet lang daarna luisterde ik thuis naar het mij al bekende lied Amazing Grace en ik voelde en wist ineens wat hiermee werd bedoeld, het was alsof er iets in mij helemaal veranderde: “Ik was blind, maar nu kan ik zien”. Ik heb eens gehoord dat iemand zei: het is alsof een deur in je hart opengaat en je Jezus binnenlaat en dat was precies wat ik voelde. Ik wist nu van de liefde en genade van God… Het maakte mijn leven compleet en ik ben daar zo heel erg blij mee en dankbaar voor.
In de daarop volgende jaren was het leven niet ineens alleen maar rozengeur en maneschijn, maar God was wel in alle omstandigheden bij me en dat maakt een wezenlijk verschil. Ondanks moeilijkheden vind ik rust en vrede.
Jezus zegt: “Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn en Ik zal u rust geven.” Dat ervaar ik dagelijks en dat gun ik iedereen. Het is het belangrijkste in het leven.
Want Jezus vult je hart op een manier die niets en niemand anders kan…
Jezus Christus is de schat!
Wij zijn vaak bang, maar Jezus zegt: “Wees niet bang, Ik ben bij je!”
Wij kennen onvrede en conflicten, maar Jezus zegt: “Ik wens jullie vrede toe”
Wij kunnen leeg van binnen zijn, maar Jezus zegt: “Volg jij mij!”
Wij maken ons vaak veel zorgen, Jezus zegt: “Wees niet bezorgd”
Wij kennen gevoelens van eenzaamheid, Jezus zegt: “Ik noem je mijn vriend”
Wij kunnen ons gestrest en opgejaagd voelen, Jezus zegt: “Ik zal je rust geven”
Jezus Christus is een kostbare schat die je leven wil zegenen en verrijken. Hij wil je leven vullen, ondersteunen en bemoedigen op mooie momenten in het leven, maar juist ook tijdens moeilijke situaties!